
روحانی: به اوباما گفتم بعد از مذاکرات هستهای سراغ مذاکرات بعدی میرویم
تعداد بازدید : 2
محرمانه های نیویورکی، شرطهای ایرانی
یا سکوت کرده یا دو سه باری که سخنرانی داشته، سخنانی بر زبان آورده که هزینه زیاد داشته و بسیار خبرساز و جنجالی شده است. با این حال حسن روحانی رئیسجمهور کشورمان میگوید قرار نیست چون تا سال 1400 رئیسجمهور است، بگوید به او ربطی ندارد 1401 چه اتفاقی میافتد و همه باید نگران آینده کشورمان باشیم و به آن فکر کنیم. دیروز بیست و ششمین همایش ملی بیمه و توسعه با حضور رئیسجمهور برگزار شد و روحانی در این جلسه هم خاطره بیمهای تعریف کرد، هم از خاطرات نیویورکی گفت و هم وعده داد که در آینده خواهد گفت تحت چه فشارهایی برجام را حفظ کردند و چه سختیهایی تحمل کردند.در ادامه گزیدهای از سخنان رئیسجمهور در این مراسم را میخوانید:
اینکه الان شاید وضع خیلی بهتر باشد اما قبل از انقلاب در تصادفی که طرف مقابل هم مقصر بود طوری روند کار طول میکشید که تا رفتیم به پول بیمه برسیم، وسط راه پشیمان میشدیم. سرعت عمل و از بین بردن بوروکراسی و کارشناسی و تعیین خسارات و پرداخت خسارت اصل تأمین است.
با اشاره به مذاکره تلفنی خود با رئیسجمهور پیشین آمریکا): سال ۹۲ زمانی که در نیویورک بودم با رئیسجمهوری آمریکا درباره مذاکرات گفتوگوی تلفنی انجام دادم. مشاوران و همراهان من در سفر نیویورک مرا قانع کردند که برای پیشرفت در مذاکرات، جواب تلفن رئیسجمهوری آمریکا را بدهم. انجام این کار مورد تردید من بود، اما همه مشاوران من به اتفاق این نظر را دادند و پذیرفتم. در نتیجه در آخرین لحظاتی که در حال ترک نیویورک بودم، رئیسجمهوری آمریکا به من زنگ زد و من جواب او را دادم.
این صحبت کوتاه یک ربع تا بیست دقیقهای، یک لوکوموتیو بسیار قوی برای حرکت قطار مذاکره بود و ما چارچوب را با وی مطرح کردیم و او در این گفتوگوی تلفنی سه موضوع را مطرح کرد که به او گفتم راجع به سه موضوع آمادگی برای مذاکره نداریم، اما اگر موضوع اول که هستهای است، انجام شد و شما آن را درست اجرا کردید، موضوع دوم و سپس موضوع سوم در دستور کار مذاکره قرار خواهد گرفت.
این حرکت باعث شد در کمتر از ۱۰۰ روز به توافق موقت ژنو رسیدیم و تحریمها به طور موقت برداشته شد و پولهایی که در بانکها بلوکه شده بود ماهانه ۷۰۰ میلیون دلار در اختیار ایران قرار میگرفت و از جمله ایران حق غنیسازی دارد و این مهمترین دستاورد در آن مذاکرات بود.
هیچ کس باور نمیکرد که در مذاکرات میتوانیم از ۶ قدرت بزرگ دنیا این نکته را بگیریم که ایران حق غنیسازی دارد بر خلاف آنچه در قطعنامهها آمده بود.
اینجا جایش نیست برخی مسائل را مطرح کنم و در آینده خواهم گفت با چه فشارهایی برجام را نگه داشتیم و من نگذاشتم ایران ناقض این قطعنامه باشد.
ما در سال ۱۳۹۳ میتوانستیم به توافق نهایی برسیم اما تا ۹۴ به تأخیر افتاد و دلیل آن فشار صهیونیستها و عربستان بود؛ وزیر خارجه عربستان و نخستوزیر رژیم صهیونیستی به وین رفتند تا تأخیر بیندازند. آنجا به آمریکا قول دادند تا جایی قیمت نفت را پایین بیاورند که ایران به هرچیزی تن دهد.
من میدانستم که اگر جواب تلفن رئیسجمهور آمریکا را بدهم عدهای در فرودگاه لنگه کفش پرتاب میکنند، اما این برای من اهمیت نداشت و برایم مهم این بود که وجدانم راحت باشد. افراطیون سر ترامپ را کلاه گذاشتند. بزرگترین کلاهی که بر سر ترامپ رفت درباره برجام بود به او گفتند اگر از برجام خارج شوی نظام ایران سقوط میکند. به او گفتند در آن صورت این تو هستی که میگویی بعد از ۴۱ سال این نظام را ساقط کردم. میخواست ادایی شبیه ریگان در شوروی سابق در آورد.
حالا میگویند بیایید حل کنید بیشتر هم نیویورکیها. وقتی در نیویورک بودم وقت نکردم از هتل خارج شوم. روسای کشورها پشت درب اتاق من بودند و همه پیامها این بود که شما با ترامپ ملاقات کنید تا مشکلتان حل شود. اینها یک چیز در نیویورک در ذهن سران جا انداخته بودند که همه چیز درست میشود و اشکال با ایران است. این را نه یک نفر از سران بلکه تمام رهبران جهان میخواستند با ترامپ ملاقات کنیم تا کل مشکلات حل شود. ولی ما میخواستیم که این توطئه را بشکنیم اینطور نیست که ما حاضر به مذاکره نیستیم.
تحریمها را رئیسجمهور آمریکا بردارد ساعت بعد من ملاقات میکنم. در آن صورت 1+5 همه در نیویورک جمع میشویم و بحث میکنیم.
شما ذهنتان روشن باشد که ما در مسئله تحریم نه آغازگریم و نه لجبازیم. در ذهن جوانهاست که لج بازی میکنید. خیر ما این بهانه را از آنها گرفتیم.